شرایط محیط زیستی سریعتر از آنچه که انتظار می رفته در حال تغییر است. یکی از بزرگترین تغییرات ضخیم تر شدن لایه جوی دور زمین است که می توان گفت موثرترین عامل در این پدیده تولید بیشتر گازهای گلخانه ای توسط نسل بشر می باشد. هر چند وجود میزان مشخصی از این گازها در لایه جوی، برای گرم کردن و قابل سکونت نگاه داشتن زمین ضروری است و در غیر این صورت دمای هوای سطح زمین تقریبا 20 درجه سردتر خواهد بود، ولی با این وجود تولید بیش از حد گازهای گلخانه ای و ضخیم تر کردن لایه جوی از حد مورد نیاز به تدریج موجب افزایش غیر مطلوب دما خواهد شد.
در میان گازهای تولید شده توسط انسان، دی اکسید کربن اصلی ترین منبع گرمایش زمین به شمار می رود. برآوردهای انجام شده نشان می دهد که نزدیک به 70 درصد گرمایش زمین را نشر بیش از حد دی اکسید کربن باعث شده است. در طول هزاران سال میزان کربن موجود در جو تقریبا ثابت بوده است. تغییرات در میزان نشر گاز دی اکسید کربن از زمان آشنایی بشر با استفاده از سوختهای فسیلی، به خصوص پس از انقلاب صنعتی و ترویج استفاده از ذغال سنگ برای تامین انرژی شروع شد. بر اثر این تغییرات و همچنین به علت افزایش قطع درختان، در طول 300 سال گذشته، 600 میلیارد تن کربن وارد جو شده است و نسبت دی اکسید کربن در لایه جوی با یک سوم افزایش از 280 واحد در یک میلیون به 380 واحد رسیده است. لازم به ذکر است که این روند همچنان نیز در حال افزایش می باشد
دو نقشه موجود نشان دهنده سهم هر کشور در افزایش میزان دی اکسید کربن در جو می باشند. با توجه به نقشه 1، موثرترین کشورها در این افزایش ایالات متحده امریکا و چین می باشند. از طرف دیگر، کشورهای اندونزی و برزیل بیشترین سهم را در افزایش دی اکسید کربن ناشی از قطع جنگل ها دارند.
با این وجود عادلانه تر آنست که کشورها را بر اساس میزان تولید گازهای جوی به نسبت جمعیتشان مقایسه کنیم. نقشه 2 نمایشگر سهم هر انسان در این تخریب تدریجی است. عوامل تعیین کننده در سهم هر شخص میزان تولید گاز دی اکسیدکربن در کشور مربوطه به علاوه میزان گازهای تولید شده بر اثر تولیدات یا حمل و نقل در کشورهایی است که محصولاتشان به این کشور منتفل می شوند و مورد استفاده مردم قرار می گیرد. این نقشه نمایشگر سطع زمین مورد نیاز برای جذب متوسط میزان دی اکسید کربن تولید شده توسط مردم هر کشور می باشد. این شاخص در دنیا به طور متوسط 1.06 هکتار برای هر فرد است. در افریقا به طور متوسط هر فرد مسوول 0.26 هکتار زمین برای جذب گازهاست، هر چند این میزان برای یک فرد روسی 2.64 و برای یک نفر در شمال امریکا 5.66 هکتار زمین محاسبه شده است.
تنها راه حل برای جلوگیری از مواجهه با تغییرات مضر و خطرناک جوی اینست که تا سال 2050 میزان تولید دی اکسید کربن حداقل به نصف برسد. و البته تنها راه حل عملی و عادلانه برای رسیدن به چننین هدفی اینست که کشورهایی که بیشترین اثر را تا کنون در تغییرات جوی داشته اند بزرگترین گامها را در این راستا بردارند.
ترجمه: شادی آشنایی
Translated by: Shadi Ashnaei